Ο κύκλος των βλαμμένων ποιητών

Πριν λίγο καιρό είχα τα γενέθλιά μου. Ως ένδειξη αγάπης και απέραντου σεβασμού και θαυμασμού, πολύς κόσμος και φίλοι μου έφεραν δώρα και ήρθαν σπίτι να μου ευχηθούν και να με ευχαριστήσουν που υπάρχω στη ζωή τους. Πολλοί από αυτούς έφεραν και απόθεσαν στα πόδια μου διάφορα ποιήματα τα οποία και αναρτώ εδώ για προσωπική σας ευχαρίστηση. Από τα απύθμενα βάθη της καρδιάς μου τους ευχαριστώ όλους για την ιδιαίτερη αυτή κίνηση.

Η μπογιά

Master Alza και φίλε μου

εύχομαι για τα γενέθλια σου

να είσαι γερός και δυνατός

μέχρι τα γηρατειά σου

όσο περνούν τα χρόνια σου

να μένει η μπογιά σου

τα πιπινάκια να κραυγάζουνε 

στα εβδομηκοστά γενέθλιά σου.

--Νάσος

Πολιορκητής

Alza ασημοσκούταρε, του έρωτα τεχνίτη

του κάστρου αγριε πορθητή, της Τροίας τρωγλοδύτη

αν έρθει η κακιά στιγμή, και σπάσει η αγκράφα

τον κακό ψόφο τον νικάς με τη μακριά σου σπάθα!

--Κλέαρχος

Σύντομη Αλζαβιάδα (15σύλλαβος)

Τα χρόνια πολλά, μα ηταν σαν χθες

ένα τυπάκι γνώρισα, σε κάποιες εξοχές

αντράκι φίνο, μάγκικο, Πειραιωτάκι

το έσπαγε λίγο βέβαια, με δόση από φλωράκι

Βόλτες, αθλήματα, κλωτσιές, μπουνιές ξενύχτια

στο τέλος όλα σβήνανε με λίτρα απο ξύδια!

Δυνατός, τυχερός και ευτυχισμένος να 'σαι Αλζάκι

να χαιρόμαστε και εμείς που έχουμε τέτοιο φιλαράκι!

--Dethenor

Ποίημα σε ένα φίλο

Όταν μεγαλωσεις και θα έχεις παιδιά

θα'χεις εγγόνια, πολλά κιλά και λίγα μαλλιά

και εξακολουθείς να κάνεις μπάνια στην ******

τότε θα αναρωτηθείς....

"πως κατάντησαν οι άλλοι μαλάκες έτσι, μόνο εγώ έμεινα κούκλος..."

--Οι ολόκληροι (Πάνος/Χριστίνα)

Alzas the Maginficent

Στο gay bar ψάχνει για σχέση

και στο net μονάχα σεξ

και αμα τίποτα δεν κάτσει

παίρνει τηλέφωνο τον εξ.

--The archipoust (Άλεξ)

Καντήλι

Ήταν πρωί του Αυγούστου

κοντά στη ροδαυγή

βγήκα να πάρω αέρα

στην ανθισμένη γη.

Βλέπω μια κόρη κλαίει

σπαρακτικά θρηνεί

της λέω "τι έγινε μωρή;"

μου λέει "να! αυτό το καργιολί!"

Χωρίς αιτία με έβρισε

με είπε και πουτάνα

και αυτό γιατί τον κέρδισα

σε μια παρτίδα ντάμα

Στα αλήθεια είναι δύσκολο

να βρείς το μέγα λάθος

η μάνα του είναι γλυκιά

και ο μπαμπάς γαμάτος

Καργιόλη τον φωνάζουνε

Πούστη όμως τον λένε

στους άγιους τον ετάξανε

και τώρα όλοι κλαίνε

Μεγάλο έχει σπαθί

είναι πολύ ανδρείος

σκοτώνει με οργή

ζωγραφιστά θηρίος

Ταλέντα έχει πολλά

Δες!! φτιάχνει παιχνίδι

πως όμως θα ολοκληρωθεί

χωρίς να σπάσει αρχίδι;

Η μουσική ρέει μέσα του

πιάνο, βιολί, κιθάρα

Όταν τα πιάνει είμαι ταχύς

πιότερο απ' την Τσιτάρα

Σε όλα είναι καλύτερος

ποτέ δεν χάνει, αλήθεια!

αν κάτι άλλο ακούσατε

ήτανε παραμύθια

Παιχνίδια παίζει πολλά

δεν ξέρει τους κανόνες

φτιάχνει δικούς του πάντοτε

όπως ο Μαραντόνες...

-- Gabriel Max Dark

Μαντινάδα

Ανάθεμά ντο το καιρό

απού 'ρθε και απού βιάνει

απόψε τούτη η γιορτή

την ταραχή να κάμει

Πρέπει πιοτό για να πιωθεί

να πούμε δύο λόγια

για τούτον τον παράωρο

απού 'ναι πολλά χρόνια

Έτσι και εγώ με τη σειρά

σου εύχομαι απ' όλα

Όλη η ζωή να 'ν' ανθηρή

να χαίρεσαι τα χρόνια

Κι εδά που τώρα ευχήθηκα

κάνε στην άκρη χαύτα

για με τσι μαλακίες σου

έχω βγάλει καύτρα

--Stellios/Jannis

Παιάνας για τον Alza

Ο φίλος μου εζήτησε, ποίημα να του γράψω

και εγώ ευθύς ξεκίνησα να του το ξεπετάξω!

Ρε καραγκιόζη- Νάρκισσε, ρε παλιοεγωιστή

ζητάς τα αυτονόητα, γραμμένα σε χαρτί;

Υπήρξες τζόβενο τρανό και μέγας τεντυμπόϊς

σαν να 'σουν απ' το Bakinham, μα σου 'λειπε η Rolls-Royce

Ησουν θυμάμαι ζιγκολό, έβαλες αγγελία

Τα όργια σου δεν θα πω, ακούει η ****

Αγόρι πολυτάλαντο, με πιάνο και μπαλέτο

τα σπορ δεν τον κερδίσανε, ήθελε κλαρινέτο.

Ποδόσφαιρο δεν έβλεπε, το μπάσκετ δεν σκαμπάζει

μα στη μπασκέτα του σπιτιού του, χλατσάτα μόνο βάζει!

Και στην δουλειά σου ήθελες

αδιάκοπα να σκίζεις

αν και σε όλους μας έλεγες

οτι συνέχεια πήζεις.

Τα deck σου τα ετοίμαζες με πάθος και μεράκι

σήκωνες όμως όλο land και έτρωγες φαρμάκι.

Εγώ τη λύση σου'δωσα σε δυο μόνο αράδες

πέταξε πια τα ξωτικά και φτιάξε με παπάδες!

Οι κρόταφοί σου άσπρισαν και περπατάς και τρίζεις

τη χαζομάρα ομως συνέχισε επίμονα να τη βρίζεις

Ρουφα το σπέρμα της ζωής, πάρτα όλα δικά σου

τα ωραία τώρα έρχονται, να έχεις την υγειά σου.

Είναι μουχρίτσα, είναι μωρός

είναι βρωμύλος και ποταπός

είναι ο φίλος μου και αδερφός

είναι ο Alzas, ο γαμιάς του σύμπαντος. (αυτό το τελευταίο είναι δική μου διόρθωση αλλά είχε εμπιστευτικές πληροφορίες και έπρεπε να το αλλάξω)

--Χρυσόμουνος

Ωδή στον Alza

Alza είσαι τσίρκουλο

του Azeroth ρεντίκουλο

warrior, ιερέας ή δρυίδης

και με τα τρία είσαι σπασαρχίδης

ο Jesus Christ ο αλάνης

ναι, ήταν healer, εσύ δεν κλάνεις

στου Ashenvale τα δάση

βγήκες για βολτίτσα

και μάζευες λουλούδια

ωσάν την κοκκινοσκουφίτσα

σε πέτυχε Hordaki

βάζεις και στις τσέπες

και από την πούτσα την πολλή

σου πέταγαν κορνέδες

Οι monks σε πηδάνε

οι μάγοι σε γλεντάνε

και την αμπαλοσύνη σου

αοιδοί την τραγουδάνε

ακόμα και ο Leroy ο θρυλικός

τέτοιος noobas δεν είναι μυθικός

(puller alert!!)

-- Valaroma/Vickonia

Με την υπέροχη αυτή αλληγορία κλείνει ο κύκλος των βλαμμένων ποιητών για φέτος. Ελπίζω του χρόνου σε μια ακόμα μεγαλύτερη συμμετοχή. Αν κάποιος αναγνώστης επιθυμεί, μπορεί και αυτός να συνεισφέρει στην συλλογή με ένα δικό του ποίημα. Επίσης όποιος θέλει μπορεί να ψηφίσει το αγαπημένο του ποίημα, ώστε αν κάποιο θεωρηθεί αρκετά καλό , θα το βάλω σε κάδρο και θα το κρεμάσω στο γραφείο μου.

Υ.Γ. Η συλλογή αυτή είναι copyright, όποιος αποπειραθεί να βγάλει κέρδος από αυτή την υπέροχη συλλογή ήχων, λέξεων και συναισθημάτων, θα του γαμήσω τον αδόξαστο. Ευχαριστώ. Καλές γιορτές.

Γυναίκες ενωμένες, συνήθως καθυστερημένες.

Λοιπόν, πριν λίγο καιρό έπεσε στην αντίληψή μου ένα άρθρο για μια διήμερη εκδήλωση με θέμα τον μητρικό θηλασμό και ομολογώ ότι εντυπωσιάστηκα. Ήταν επιτέλους καιρός να γίνει μια τέτοια ελπιδοφόρα κίνηση, γιατί είχε φτάσει ο κόμπος στο χτένι. Συχνά τώρα τελευταία σκεφτόμουν ότι οι περιπτώσεις στις οποίες μια γυναίκα ήθελε να θηλάσει και έπεσε θύμα κοινωνικής  κατακραυγής, δαχτυλοδειχτισμού και κοινωνικού ρατσισμού έχουν ξεπεράσει τον απελπιστικό αριθμό των δυο, οπότε ήρθε επιτέλους η ώρα να περάσουμε όλοι μαζί στη δράση. Ως μέγιστος κοινωνικός ακτιβιστής και υπέρμαχος της ελευθερίας, θέλω πολύ να συνεισφέρω και εγώ στον αγώνα των αδικοβυζαγμένων μαμάδων του κόσμου, για αυτό και θα προωθήσω τον αγώνα τους και θα σας ενημερώσω για τα βάσανά τους μέσα από τη ταπεινή σελίδα μου.

Θα μεταφέρω κατά λέξη τα πιο σημαντικά σημεία του άρθρου.

"....Στις ομάδες που θα συμμετέχουν στην εκδήλωση, μητέρες από όλη την Ελλάδα αλλά και το εξωτερικό βοηθούν άλλες μητέρες να μάθουν την μητρική τέχνη του θηλασμού, ενημερώνονται, έρχονται σε επαφή, μοιράζονται τις αγωνίες, τις ανησυχίες και τις εμπειρίες τους, αλληλοϋποστηρίζονται, παίρνουν δύναμη και κουράγιο."

Ναι, και καλά κάνουν, γιατί ο θηλασμός είναι τέχνη, δεν είναι ότι και ότι. Δηλαδή επειδή το κάνουν όλα τα "θηλαστικά" ζώα, πάει να πει ότι είναι κάτι απλό, φυσικό και εύκολο; Όχι φυσικά κυρίες και κύριοι. Ο θηλασμός έρχεται και χτυπάει σαν το πανίσχυρο Μιολνίρ (το σφυρί του Θωρ) την απροετοίμαστη μητέρα. Χωρίς σωστή εκπαίδευση και ενημέρωση, πως θα θηλάσει μια νέα μαμά; Που θα ξέρει που να βάλει το βυζί; Πως θα ξέρει πότε πεινάει το μωρό;. Επειδή κλαίει; μπορεί και να χέστηκε. Να δώσει δεξί βυζί ή αριστερό; Όλοι αυτοί είναι προβληματισμοί, που θα έπρεπε να μας αγγίζουν όλους και δεν είναι παίξε γέλασε. Και πρέπει να παίρνουν δύναμη και κουράγιο οι μαμάδες μεταξύ τους, γιατί το να θηλάσεις είναι άθλος. Δεν είναι τυχαίο που η πιο δύσκολη δουλειά του κόσμου είναι να είσαι "μανούλα". Τι να μας πουν οι μεταλλωρύχοι και οι βοθρατζήδες. Ποτέ δεν θα καταλάβουν τι θα πει να είσαι μάνα...

"Το ευρύτερο μήνυμα και της εφετινής εκδήλωσης είναι η απενεχοποίηση του δημόσιου θηλασμού και η επανεξοικείωση της κοινωνίας μας με την εικόνα της θηλάζουσας μητέρας. Η επιθυμία των μητέρων για επιστροφή στο θηλασμό, παράλληλα με το πλήθος των δυσκολιών από εξωγενείς συνήθως παράγοντες που καλούνται να αντιμετωπίσουν, γέννησε την ανάγκη δημιουργίας τοπικών εθελοντικών υποστηρικτικών ομάδων θηλασμού."

Δεν ήταν βέβαια μόνο της εφετινής εκδήλωσης αυτό το μήνυμα, αλλά και της επερσινής εκδήλωσης και της επροπέρσινης. Γιατί κυρίες και κύριοι, είναι γεγονός ότι η κοινωνία μας δεν είναι εξοικειωμένη με την έννοια του θηλασμού και της θηλάζουσας μητέρας. Άλλωστε είναι γνωστό ότι πριν αρχίσουν αυτές οι ενημερωτικές εκδηλώσεις, όλα τα μωρά του κόσμου τρεφόντουσαν με μίλκο, κορν-φλέικς και ετοιματζίδικες τυρόπιτες. Κανείς δεν ήξερε τι θα πει θηλασμός, μέχρι που οι νέες μητέρες-βυζοηρωίδες κατά την ταπεινή μου άποψη- αποφάσισαν να μας το κάνουν γνωστό, βγάζοντας τα πεπόνια τους σε κοινή θέα αγωνιζόμενες για ένα καλύτερο αύριο.

Και επειδή κάπου κουράστηκα λίγο με την ειρωνεία, τι θα γίνει με τις εγωκεντρικές και αυτάρεσκες πατσαβούρες και τα καραγκιοζιλίκια τους; Έγιναν μανάδες και ακόμα μυαλό δεν έβαλαν. Εδώ ο κόσμος χάνεται και το βυζί θηλάζεται. Δηλαδή, πραγματικά, με ποια λογική και για ποιο καθυστερημένο λόγο, να μαζευτείς να κάνεις δημόσιο θηλασμό; Να δηλώσεις τι; Αναρωτιέμαι εντόνως για την χρησιμότητά του, δεδομένου ότι η τρομακτική πλειονότητα του κόσμου είναι απόλυτα εξοικειωμένη με τον θηλασμό και δεν μας ενοχλεί καθόλου, μια που ΟΛΟΙ μας, είχαμε αδελφάκια ή ανιψάκια ή κάποιο άλλο μπαστάρδι της οικογένειας  που το είδαμε να θηλάζει κάποια στιγμή. Τώρα οκ, μπορεί να υπάρχουν και δέκα μαλάκες στους χίλιους που παίζει να "θιχθούν" άμα δουν γυναίκα να θηλάζει. Χέστηκε ο Πολύδωρας. Ουσιαστικά μιλάμε είτε για συντηρητικούς ανωμαλάρες που θα κάνουν την παρατήρηση και μετά θα πάνε πίσω από μια κολόνα και θα τον χαϊδεύουν για κάνα μισάωρο, είτε για αγάμητες ή κακογαμημένες σαβούρες, που ζηλεύουν γιατί αυτές τις έχει αγγίξει μόνο το κρύο αγέρι. Αν όμως εξαιρέσεις αυτούς, δεν νομίζω ότι κανείς θα είχε θέμα αν έβλεπε μια μαμά να θηλάζει έξω. 

Τώρα βέβαια, άλλο το να δεις μια κοπέλα να θηλάζει μεμονωμένα, και άλλο να δεις εκατό ζευγάρια βυζιά με μούλικα παντού, που να κρατάνε κιόλας αυτά τα ηλίθια πλακάτ  που έχουν το σήμα του βυζιού μέχρι και στο γράμμα.

Το θέαμα θα είναι το λιγότερο γελοίο. Ενοχλητικό όχι, αλλά σίγουρα πολύ αστείο και άξιο χλεύης. Οπότε ποιος ο λόγος οργανωμένου δημόσιου θηλασμού; Τι ακριβώς θα δείξει αυτή η κίνηση, εκτός από το ολοφάνερο "κοιτάξτε μας είμαστε ένα μάτσο ηλίθιες με τα βυζιά έξω και είμαστε περήφανες για αυτό!"; 

Και οκ, το καταλαβαίνω, από τη μια. Κόμπλεξ και ανασφάλειες είναι γεμάτος ο κόσμος, οπότε λογικό είναι να προσπαθεί η μέση γκόμενα με αμφιλεγόμενη αξιοπρέπεια και αυτοεκτίμηση να θέλει να νιώθει ότι ανήκει σε κάποια ομάδα και ότι συνεισφέρει σε κάποιο σκοπό. Αλλά πραγματικά, όπου μαζεύονται αποκλειστικά γκόμενες, είναι σαν να αναπτύσσεται μια μαύρη τρύπα ηλιθιότητας που απορροφά ολοένα και περισσότερες ανεγκέφαλες μαζί. Όπως οι Femen. Δηλαδή οκ, καταλαβαίνω τα κίνητρά τους, συμφωνώ με τα περισσότερα αιτήματά τους, διαφωνώ όμως, ή καλύτερα γελάω και ταυτόχρονα τις οικτίρω για τον τρόπο που τα εκφράζουν. Σε ποιο σύμπαν δηλαδή θα ευαισθητοποιηθεί κάποιος επειδή πέταξες τα βυζιά σου έξω και χοροπηδάς σαν ελατήριο; Πολλές από αυτές στο μεταξύ είναι εμφανίσιμες κάτι το οποίο λειτουργεί αρνητικά και αντίθετα στο σκοπό. Γιατί, αν πχ. ερχόταν γκόμενα σε μένα και διαμαρτυρόταν για το χ και ψ γυμνόστηθη, δεν θα έκανα τίποτα φυσικά, ώστε να ξανάρθει και να πάρω μάτι, ειδικά αν ήταν σμπρώξαμπλ. Η λογική λέει ότι αν θες να δεις αποτελέσματα στείλε γυμνές τις πιο σάπιες βρωμοσαβούρες με τις πιο αηδιαστικές τριχωτές χοντροκωλάρες με κυτταρίτιδα μέχρι και στη πλάτη και να δεις για πότε θα φτιάξει ο κόσμος. Ποιος θα τολμήσει να αρνηθεί το οτιδήποτε, αν κάθε τρεις και λίγο ξεγυμνώνεται ένας γιγαντιαίος εφιάλτης λίπους και ασχήμιας μπροστά του; Κανείς. Αλλά έτσι πάει. Οι αγώνες θέλουν μυαλό και σωστό σχεδιασμό, και που τέτοια τύχη την σήμερον ημέρα. 

Πριν δυο τρεις βδομάδες πάλι, είχα δει τις εν λόγω κυρίες, έξω από το Βατικανό, γυμνόστηθες εννοείται, στημένες στα τέσσερα; κρατώντας από ένα σταυρό ανάποδα σαν να τον έχωναν στο κώλο τους. Και παρόλο που γέλασα και θυμήθηκα την τεράστια ατάκα "Fuck me Dimi!" από τον "Εξορκιστή", θεωρώ απίστευτα ηλίθια την όλη κίνηση, μια που αποκλείει κάθε πιθανότητα για ώριμη σκέψη και διάλογο. Θες να περάσεις υποτίθεται ένα μήνυμα και αντί να παρουσιάσεις κάτι έξυπνο, οτιδήποτε, αλλά κάτι με ουσία και νόημα, πετάς τα βυζιά έξω, πέφτεις στα τέσσερα σαν λιμασμένο πουταναριό και περιμένεις να σε πάρουν στα σοβαρά; Ε, δεν γίνεται ρε κοπελιά. 

Τέλος πάντων, οι ηλίθιες διαμαρτυρίες έχουν αντίστοιχα αποτελέσματα. Γίνονται στόχος κοροϊδίας και δεν πετυχαίνουν και τίποτα. Αν θέλετε απλά να προκαλείτε, τότε το βασικότερό σας όπλο είναι όντως τα βυζόμπαλα. Αν θέλετε να πετύχετε κάτι ουσιαστικό, τότε θα πρέπει να αρχίσετε να σκέφτεστε. Και για να το κάνετε αυτό, καλύτερα προσλάβετε κάναν άντρα στην οργάνωσή σας....χαχχααχα. Τούβλα!